Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει;

Οι βρύσες άνοιξαν.

Των κροκοδείλιων δακρύων.

Για τη δημόσια περιουσία.

Που θα πωληθεί.

Ή θα αξιοποιηθεί.

Παιχνίδια με τις λέξεις!

Και αναρωτιέμαι.

Ως σκεπτόμενος πολίτης.

Με σκέψη απλή.

Εκεί στα χωράφια.

Στο καθαρό αέρα.

Κατά τη διάρκεια της καθημερινής πολύωρης βιοπάλης με τα γόνιμα χώματα. 

Τόσα χρόνια, τόσοι τρώγανε!

Και να που φτάσαμε.

Τι φταίει το … ρετάλι που απέμεινε από τη περιουσία του δημοσίου;

Να πουλήσουν-αξιοποιήσουν, αφού πρώτα δεσμεύσουν, τις περιουσίες αυτών που κατασπάραξαν, με χίλιες μασέλες ο καθείς, το δημόσιο χρήμα.

Κάτι μου λέει, ότι η «αντικειμενική» αξία, στο σύνολο των περιουσιών τους, είναι πάνω από 50 δις. Μπορεί και στο πολλαπλάσιο.

(Για τους … πονηρούς: Δεν έχω εμμονές! Απλά έτυχε. Ξέρετε εσείς…)

Λαϊκίζω, ε;

Αν αυτό βολεύει, ναι.

Και ότι άλλο βολεύει….