Ενθάδε κείται….

Η ομορφιά αυτού του λάκκου τελείωσε.
Τη Παρασκευή.
Μόλις άνοιξε ο καιρός, τον έκλεισαν.
Τα μηχανήματα δούλευαν λίγα μέτρα πιο κάτω.
Στο σταυροδρόμι.
Μα έστειλαν έναν εργάτη.
Ξενάκι.
Ισχνό, κοντό, μαυριδερό.
Το τσουβάλι της άμμου, η τσάπα και το φτυάρι που κρατούσε πρέπει να ήταν πιο βαριά.
Από αυτόν.
Ως  το μεσημέρι, σιγά - σιγά, είχε τελειώσει.
Χωρίς τα μηχανήματα. 

…. Αλφάδι τόχε κάνει!
Μέχρι πότε, 

για να πραγματοποιούνται τα αυτονόητα, 

πρέπει να τους κράζουμε από τις εφημερίδες;

 Έτσι θα σταματήσουμε να είμαστε κακομοίρηδες;
Με αυτή τη νοοτροπία;
Τους εργολάβους που δουλεύουν 

για το δημόσιο και την ευρύτητα του 

και που απασχολούν μετανάστες,

τους ελέγχει κανείς;
Πληρώνουν κανονικά για τις ώρες

(7 το πρωι με 5 το απόγευμα) 

και τις ημέρες 

(Δευτέρα έως και Σάββατο) 

που τους απασχολούν;
Τους έχουν ασφαλισμένους;
Τι βρήκα να ρωτήσω πάλι ο αφελής…….