Ο ανάδρομος Αρούλης και οι … Αρουλίτσες του...

Μαθημένος ο μπερντές από τα καραγκιοζιλίκια.
Των άλλων…

Αυτό που φοβόμουν έγινε τελικά.
Τι φοβόμουν;
Ότι για άλλη μια φορά θα δικαιωθώ.
Χαίρομαι;
Φυσικά όχι!
Λυπάμαι.
Λυπάμαι που  λίγο πριν τις απόκριες
κάποιοι και κάποιες 
καλύπτουν με … «σοβάδες ηθικής»
τη  περίσσια ιδιοτέλεια 
και το στυγνό κυνισμό τους.
Αποκαλούν εαυτούς
«σωτήρες» και «έντιμους».
Και τους άλλους
«ανήθικους, φασίστες και άτιμους» .
Δεν φταίνε όμως αυτοί.
Φταίνε  οι «ανήθικοι, φασίστες και άτιμοι».
 Που έχουν δώσει τη ψυχή τους 
σε μια συλλογική προσπάθεια.
Για το κοινό συμφέρον.
Όλων.