Σήμερα πήγα να πληρώσω την αποχέτευση. Στο ταμείο δεν υπήρχε κόσμος. Ο ταμίας διάβαζε μία αθλητική εφημερίδα. Οπαδική. Του Ολυμπιακού. Το τριφύλλι που κρύβω μέσα μου, τον συμπάθησε αμέσως!
Σταμάτησα λίγο πριν το ταμείο. Για να βγάλω τον φάκελο με το λογαριασμό από τη τσέπη. Σε κλάσματα δευτερολέπτου, με προσπέρασε ένας ηλικιωμένος και σταμάτησε μπροστά μου. Φουριόζος. Για να πληρώσει το δικό του λογαριασμό. Πριν τον δώσει στο ταμία, αντιλήφθηκε ότι μου είχε πάρει τη σειρά. Ζήτησε ευγενικά συγνώμη και πήγε να κάνει πίσω. Δεν τον άφησα. Πως θα περίμενα 2-3 λεπτά, δεν χάθηκε ο κόσμος.
Έδωσε το λογαριασμό και άρχισε τα παράπονα.
- Δυό ανθρώποι είμαστε. Ηλικιωμένοι. Εγώ και η γυναίκα μου. Ποτέ δεν έχουμε πληρώσει 150 Ευρώ. Τι κατανάλωση να κάνουμε. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Είναι ντροπή.
Ο υπάλληλος, πίσω από την ασφάλεια του τζαμιού, τον κοίταξε αφ’ υψηλού. Και του απάντησε με ύφος κακιάς δασκάλας. Κατηχητικού. Που έχει τον αφορεσμό έξω- έξω.
- Κύριε, τώρα δίνετε παραπάνω, επειδή πληρώνετε για 4 μήνες και όχι για 3, όπως συνήθως. Να κάνετε οικονομία. Γιατί θα ακριβήσει και άλλο. Θα πληρώνετε τα ίδια με όλους τους Χανιώτες.
Ο παππούλης τον κοίταξε. Δεν του μίλησε. Πήρε τα ρέστα του, την απόδειξη και γυρνώντας του τη πλάτη, απευθύνθηκε σε μένα.
- Καταλάβατε κύριε τι μου είπε ο χαραμοφάης; Μου είπε να χέζω λιγότερο. Μωρέ θα το κόψω εντελώς. Έτσι θα έχω πιθανότητες να ζήσω περισσότερο. Θα πάω μόνο από πέσιμο. Ώρα τους είναι, να πεινάσουνε και αυτοί οι αλήτες. Ευχαριστώ για τη σειρά. Καλή σας ημέρα.
Έφυγε φουριόζος, όπως είχε έρθει και … φουρκισμένος, επιπλέον.
Ο ταμίας με κοίταζε ανυπόμονα. Περίμενε να του δώσω το λογαριασμό. Τα είχε ακούσει όλα. Έκανε όμως ότι δεν είχε ακούσει. Το πρόσωπο του είχε γίνει … Ολυμπιακάρα!
- Έτσι όπως πάτε, μας συμφέρει μία εγκατάσταση ενός οικιακού βιολογικού. Θα κάνουμε πολύ γρήγορα απόσβεση, με το να μην σας πληρώνουμε χαράτσια. Θα ποτίζουμε και τα λουλούδια μας με τζάμπα νερό. Καλή συνέχεια.
Τον αποτέλειωσα…..
Σταμάτησα λίγο πριν το ταμείο. Για να βγάλω τον φάκελο με το λογαριασμό από τη τσέπη. Σε κλάσματα δευτερολέπτου, με προσπέρασε ένας ηλικιωμένος και σταμάτησε μπροστά μου. Φουριόζος. Για να πληρώσει το δικό του λογαριασμό. Πριν τον δώσει στο ταμία, αντιλήφθηκε ότι μου είχε πάρει τη σειρά. Ζήτησε ευγενικά συγνώμη και πήγε να κάνει πίσω. Δεν τον άφησα. Πως θα περίμενα 2-3 λεπτά, δεν χάθηκε ο κόσμος.
Έδωσε το λογαριασμό και άρχισε τα παράπονα.
- Δυό ανθρώποι είμαστε. Ηλικιωμένοι. Εγώ και η γυναίκα μου. Ποτέ δεν έχουμε πληρώσει 150 Ευρώ. Τι κατανάλωση να κάνουμε. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Είναι ντροπή.
Ο υπάλληλος, πίσω από την ασφάλεια του τζαμιού, τον κοίταξε αφ’ υψηλού. Και του απάντησε με ύφος κακιάς δασκάλας. Κατηχητικού. Που έχει τον αφορεσμό έξω- έξω.
- Κύριε, τώρα δίνετε παραπάνω, επειδή πληρώνετε για 4 μήνες και όχι για 3, όπως συνήθως. Να κάνετε οικονομία. Γιατί θα ακριβήσει και άλλο. Θα πληρώνετε τα ίδια με όλους τους Χανιώτες.
Ο παππούλης τον κοίταξε. Δεν του μίλησε. Πήρε τα ρέστα του, την απόδειξη και γυρνώντας του τη πλάτη, απευθύνθηκε σε μένα.
- Καταλάβατε κύριε τι μου είπε ο χαραμοφάης; Μου είπε να χέζω λιγότερο. Μωρέ θα το κόψω εντελώς. Έτσι θα έχω πιθανότητες να ζήσω περισσότερο. Θα πάω μόνο από πέσιμο. Ώρα τους είναι, να πεινάσουνε και αυτοί οι αλήτες. Ευχαριστώ για τη σειρά. Καλή σας ημέρα.
Έφυγε φουριόζος, όπως είχε έρθει και … φουρκισμένος, επιπλέον.
Ο ταμίας με κοίταζε ανυπόμονα. Περίμενε να του δώσω το λογαριασμό. Τα είχε ακούσει όλα. Έκανε όμως ότι δεν είχε ακούσει. Το πρόσωπο του είχε γίνει … Ολυμπιακάρα!
- Έτσι όπως πάτε, μας συμφέρει μία εγκατάσταση ενός οικιακού βιολογικού. Θα κάνουμε πολύ γρήγορα απόσβεση, με το να μην σας πληρώνουμε χαράτσια. Θα ποτίζουμε και τα λουλούδια μας με τζάμπα νερό. Καλή συνέχεια.
Τον αποτέλειωσα…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου