Γράμμα στον Άγιο Βασίλη.

Σεβαστέ μου Άγιε  Βασίλη.

Σήμερα δούλεψα πολύ. Παρόλο που ψιλόβρεχε, φύσαγε αέρας και έκανε κρύο. Ήμουν ντυμένος καλά, ζεστά. Προφυλαγμένος  με τη μουσαμαδιά και τις γαλότσες. Ξεκίνησα το πρωί στις 7.30 και σχόλασα το απόγευμα στις 4.30. Αν ήταν μια οποιαδήποτε άλλη ημέρα θα την άραζα και θα ξεκουραζόμουν. Στη ζεστασιά. Αλλά καθώς ήταν προ-παραμονή των Χριστουγέννων, δεν γινόταν διαφορετικά. Αν κρυώσω, αν αρρωστήσω, τα χρήματα που θα , αν , όποτε  πάρω, δεν θα φτάσουν για γιατρούς και φάρμακα. Παρηγοριέμαι όμως, ότι αν κάνω και πυρετό, θα παριστάνω τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια. Δέντρο δεν στόλισα. Δεν πρόλαβα. Χρόνια δεν προλαβαίνω. Θα στολίζω το κρεβάτι. Κάτι είναι και αυτό.

Τελειώνοντας, κουρασμένος, έφτιαξα ένα καφέ.  Πίνοντας τον,  πήρα να ξεφυλλίζω την εφημερίδα. Έχω ένα κουσούρι. Παρά τη μυωπία, τον αστιγματισμό και πρόσφατα την πρεσβυωπία, μου αρέσει να διαβάζω τα ψιλά γράμματα. Κάπου εκεί λοιπόν στα ψιλά, διάβασα ότι στην ΕΡΤ γίνονται προσλήψεις σωρηδόν, «ειδικών συμβούλων». Με μισθούς 3000 Ευρώ για κάθε μήνα. Δεν ήταν από την αρχή τόσα. Πριν από ένα μήνα έπαιρναν 1800, αλλά επειδή ήταν λίγα, μπρος στις υπηρεσίες και τις συμβουλές που προσφέρουν, οι πολιτικοί τους πάτρωνες τους έδωσαν κάτι τις  παραπάνω.

Το δώρο που ζητάω, Άγιε μου, από εσένα είναι, μια πρόσληψη. Ειδικού Συμβούλου. Στην ΕΡΤ. Το θέλω πολύ. Να παίρνω τον Πάνο Παναγιωτόπουλο στο τηλέφωνο, όταν συνεντευξιάζεται στη ΝΕΤ. Να  προσποιείται ότι συνομιλεί, για κυβερνητικά θέματα με τον Αντωνάκη. Τον Πρωθυπουργό. Και ο στρατηγός από δίπλα του, να είναι σε στάση προσοχής. Άγαλμα. Αγγούρι όρθιο.

Κάνε το θαύμα σου σε παρακαλώ. Ο ελληνισμός, απανταχού της γης έχει ανάγκη από τέτοιου είδους τηλεοπτικές εικόνες. Τούτες τις δύσκολες εποχές. Έχω τη   διάθεση,  να μετατρέψω αυτές τις, ανυπέρβλητα  παλιγγενεσιακές του Έθνους στιγμές, σε απείρου κάλους. Και μόνο κάλους...

Ελπίζω να πραγματοποιήσεις αυτή τη φορά την επιθυμία μου. Σου υπενθυμίζω ότι  μια άλλη φορά,  πριν από χρόνια, επί ΠΑΣΟΚ, σου είχα ζητήσει να προσληφθώ μέσω ΑΣΕΠ ως ντουζιέρα, σε δημόσια υπηρεσία, μα δεν έγινε τίποτα.

Σε ευχαριστώ πολύ, για το χρόνο Σου.

Και του χρόνου με υγεία.

Πάντα, με ή χωρίς δώρο, πιστός Σου.