Όπου «γιάφκα» η οικοδομή.
Που ελέω κρίσης.
Παραμένει αποθήκη.
Και όπου «δυναμίτες».
Τα σκόρδα.
Η ντόπια.
Μικροκέφαλη.
Μικροσκέλιδη.
Πλην όμως.
Πολύ δυνατή.
Και … μυρωδάτη.
Ποικιλία που καλλιεργώ.
Την οποία κληρονόμησα από τον πατέρα μου.
Μεταξύ άλλων.
Η φετινή σοδειά.
Είναι αυτή.
Είναι ήδη έτοιμα.
Αποξηραμένα.
Καθάρισμα θέλουν.
Και μάτσιασμα.
Επομένως;
Με τόσα.
Και τέτοια σκόρδα.
Δεν φοβάμαι.
Το ..... μάτιασμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου