Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Ένα θύμα της χθεσινοβραδινής καταιγίδας

Το είδα, το πρωί, πηγαίνοντας στο χωράφι. Μόλις που είχε ξημερώσει. Κουρνιασμένο στην άκρια του δρόμου. Βρεγμένο. Ήταν γεράκι. «Λαγουδοκηνυγός» όπως έμαθα αργότερα. Μεταναστευτικό είδος.
Σταμάτησα το αυτοκίνητο και κατέβηκα κάτω. Άνοιξε τα φτερά του χωρίς να κινηθεί από τη θέση του. Φαινόταν καθαρά ότι ήταν χτυπημένο. Πήγα σιγά –σιγά κοντά του. Προέβαλε επιθετικά το κεφάλι του, μισανοίγοντας το ράμφος του. Περίμενα ακίνητος λίγα λεπτά. Κατόπιν έπιασα πολύ προσεχτικά τη μία φτερούγα του με το ένα χέρι. Ύστερα την άλλη με το άλλο. Φαινόντουσαν γερές. Για λίγα δευτερόλεπτα δεν έκανα τίποτα άλλο.
Το κοίταζα και με κοίταζε. Περίμενα αντίδραση του. Χτύπημα με το ράμφος του. Δεν αντέδρασε. Το σήκωσα απαλά. Σιγά - σιγά. Τότε είδα πιο ήταν το πρόβλημα του
Έλειπε το δεξί του πόδι. Ήταν κομμένο Όπως ήταν το έβαλα μέσα σε μία κλούβα, πάνω στη καρότσα του αυτοκινήτου. Το σκέπασα με μία άλλη. Προβληματισμένος. Τέτοια ώρα, τέτοια μέρα, ποιόν να ειδοποιήσω.
Έκανα βιαστικά τις δουλειές μου, έχοντας την έννοια του. Με κυνηγούσε και η βροχή που θα ερχόταν. Στις 9 άρχισα τα τηλεφωνήματα. Γιώργος, Λιάνα, Φώτης. Τα τηλέφωνα κλειστά. Κήρυξη σχεδίου έκτακτης ανάγκης. Τηλέφωνο στο 100. Εξυπηρετικότατοι. Μου έδωσαν κάτι τηλέφωνα στην Αίγινα. Από εκεί πήρα συμβουλές για τις πρώτες βοήθειες. Πότισμα με ζαχαρόνερο και τοποθέτηση του σε μία χαρτόκουτα. Άνοιξα γύρω γύρω στο κουτί τρύπες και το σκέπασα. Πάνω στην ώρα με κάλεσε η Λιάνα. Είχε ξυπνήσει και καθώς είδε τη κλήση μου, με πήρε. Μου έδωσε το τηλέφωνο του Γιάννη. Σε λιγότερο από μισή ώρα το είχα παραδώσει σε σίγουρα χέρια. Θα ζήσει, πλην όμως κουτσό. Και ανήμπορο να τραφεί από μόνο του. Επομένως το υπόλοιπο της ζωής του θα το περάσει, ασφαλές σε καταφύγιο. Κάτι είναι και αυτό…..




9 σχόλια:

kikop80 είπε...

Μπράβο ΠΑ.ΝΙΚΕ!
Είναι μια ζωή κι αυτό το έρμο και αξίζει να μη κοπεί το νήμα της!
Δυστυχώς η φύση είναι άγρια αλλά ο άνθρωπος ακόμα περισσότερο!
Πως άραγε να του κόπηκε το πόδι?
Την καλημέρα μου!

sonora είπε...

Mπράβο και απο μένα,το έχω πάθει αρκετές φορές,και ένιωθα πιο ανήμπορη απο το ίδιο το πουλί.Πεθαίνουν πολύ εύκολα,και οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε τι να κάνουμε.Εύχομαι δύναμη και επιτυχία στις σπορές σου.

Ανώνυμος είπε...

krima to omorfo pouli

ΠΑγιαυλάς ΝΙΚΟΣ είπε...

Ευχαριστώ kikop80 & donasonora.
Ένα πλάσμα ανήμπορο ήθελε τη βοήθεια μου. Και του την έδωσα. Αυτό μπορούσα, αυτό έκανα.
Πρέπει να είχε κοπεί με σύρμα. Αυτό το συμπέρασμα έβγαλε ως ειδικός, βλέποντας τη πληγή, ο άνθρωπος που το παρέλαβε.
Ευτυχώς, δεν ήταν ένα από τα 3 γεράκια που έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στη περιοχή!

Vam33 είπε...

Μπράβο για την δράση σου

arkoudos είπε...

Μπράβο και πάλι μπράβο. Ελάχιστη ταλαιπωρία, και μετά αισθάνεσαι περήφανος που βοήθησες.

ΠΑγιαυλάς ΝΙΚΟΣ είπε...

Ευχαριστώ και εσάς Vam33 και arkoudos

Ανώνυμος είπε...

Απόδειξη ότι δε λείπει τελικά η ανθρωπιά απ' τους ανθρώπους, κι ας πιστεύουμε όλοι το αντίθετο. Μπράβο.

υγ αν το έχουν στο κέντρο της Αίγινας, ρώτα για τη διαδικασία Υιοθεσίας, αξίζει. ;-)

ΠΑγιαυλάς ΝΙΚΟΣ είπε...

Ευχαριστώ Lali. Νόμίζω ότι είναι καλίτερα να παραμείνει στα χέρια των ειδικών. Θα είναι πιο σίγουρο!