Ο μπαμπούλας.

Σαν μικρό παιδί, ήμουν πολύ αστρόλογος στο φαγητό. Για να στρώσω, οι γονείς μου με έστειλαν στο χωριό της μητέρας μου. Στο Κάστελο Αποκορώνου. Με ανέλαβαν η γιαγιά Βαγγελιώ και η θεία Ασημένια. Κάθε φορά που δεν ήθελα να φάω κάτι, μου έλεγαν «φάτο γιατί θα έρθει ο άρκαλος να σε φάει». Έτσι, φάνταζε ο άρκαλος στο μυαλουδάκι μου, ένα παιδοφάγο τέρας. Αργότερα στο σχολείο έμαθα τι είναι. Και πως είναι. Μέσω φωτογραφιών.

Έπρεπε να φτάσω στα 50 για να δω πως είναι στη πραγματικότητα. Μόνο που ήταν νεκρός. Σκοτωμένος στην άκρη του δρόμου.
Δεν μπορώ να πω, λυπήθηκα για το άμοιρο το ζωντανό.
Αλλά με τόσες … γατόπιτες στους δρόμους, μια αλλαγή ήταν ότι έπρεπε.
Έτσι για ποικιλία, βρε αδερφέ!