Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Εξοχικά συναπαντήματα.



Αυτή την εποχή, λίγο πριν θεριέψει η άνοιξη, δεν έχω να κάνω μόνο με μελισσούλες, πασχαλίτσες, ή πουλάκια. Υπάρχουν και άλλα. Δυσάρεστα. Θέλοντας και μη,  με προσγειώνουν στη σκληρή, σύγχρονη πραγματικότητα.
Κατά καιρούς παρουσιάζονται   κοπρόσκυλα. Λαθροκυνηγοί. Συχνή είναι η παρουσία και των πρεζονιών. Όλο το χρόνο αυτοί. Επίσης υπάρχουν  και οι χορταρούδες. Εποχικό φαινόμενο. Μια-μια, δυο-δυο,  δεν αφήνουν τα δυο μαζί. Ξεπάστρεμα κανονικό!
Ξεχωριστή κατηγορία είναι τα κλεφτρόνια. Όχι κλεφτοκοτάδες. Τέτοιου είδους γρουσούζηδες πάντα υπήρχαν. Πρόσφατα έσκασε μύτη  στα μέρη μας, ένα νέο είδος. Πέρυσι, πάλι αυτή την εποχή, είχα δει  προς το σούρουπο, ένα άγνωστο ντελικανή, να κόβει, ύποπτα,  βόλτες. Σκατόφατσα. Φαινόταν από μακριά. Με είδε ότι τον είδα και δεν ξαναφάνηκε.
Λίγες ημέρες αργότερα, σε μια άκρια, όπου οι μολόχες ήταν θεριά πανύψηλα, βρήκα ένα μηχανάκι. Κρυμμένο. Με αριθμό κυκλοφορίας. Σε πολύ καλή κατάσταση. Ειδοποίησα αμέσως την ασφάλεια. Ήταν κλεμμένο. Ήρθαν, το είδαν, με ρώτησαν και  απάντησα σε ότι ήξερα.  Επειδή δεν είχαν πώς να το μεταφέρουν στο Αστυνομικό Μέγαρο, με παρακάλεσαν να τους το πάω. Με το αγροτικό. Ευχαριστώντας με. Λίγες ημέρες μετά, μου τηλεφώνησε ο ιδιοκτήτης. Γνωστός. Από τις Μουρνιές. Για να με ευχαριστήσει. Ξαφνιάστηκα ευχάριστα. Αρνήθηκα δε, ευγενικά τη πρόσκληση του για ένα κέρασμα.
Σήμερα το απόγευμα, πήγα σε ένα χωράφι που είχα να πάω, από τη προηγούμενη Παρασκευή. Χωρίς περίφραξη και δίπλα σε ένα αγροτικό δρόμο. Κάπου στη μέση, είδα μία μπαταρία πεταμένη. Και λίγο πιο πέρα ένα φτερό. Μηχανακιού. Ψυλλιάστηκα. Μετά από λίγο ψάξιμο και λίγο πιο πέρα, βρήκα ένα σκελετό μηχανής. Διαλυμένο. Κάλεσα την Ασφάλεια. Δεν τους ενδιέφερε. Λέει. Στη κατάσταση που ήταν, δεν επρόκειτο να βγάλουν άκρη. Ξανά λέει. Μου συνέστησαν να το απομακρύνω από εκεί, εφόσον με εμποδίζει και αν δω κάποια ύποπτη κίνηση να τους ειδοποιήσω και πάλι. Ξανά - μανά, λέει. Τράβηξα το βαρύ μεταλλικό κουφάρι, με πολύ δυσκολία  έξω από το χωράφι. Το ακούμπησα στο τοίχο. Κοντά στο δρόμο.
Αργότερα έμαθα και του γείτονα τα χαμπέρια. Το Σάββατο, είχαν κλέψει το κινητό του, από το κάθισμα του ξεκλείδωτου αυτοκινήτου. Αυτό το «ποιος να κλέψει τι» από τα ανοιχτά αυτοκίνητα, μας τελείωσε. Και στις δικές μας εξοχές.....

Δεν υπάρχουν σχόλια: