Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Τραπέζι καλά στρωμένο.


 Κέρδισε η ΑΚΤΩΡ.
Τη δικαστική μάχη.
Της εργολαβίας.
Επέκτασης του αεροδρομίου.
Στο Ακρωτήρι.
Όλοι ευτυχείς.
Πανευτυχείς.
Ειδικά ο Μπόμπολας.
Με τα 110 εκατομμύρια Ευρώ.
Από το ΕΣΠΑ.
Που θα πάρει.
Για να έρθει αργότερα κάποιος άλλος.
Μπορεί και ο ίδιος.
Να πάρει άλλη εργολαβία.
Κατασκευής του δρόμου.
Πρόσβασης στο αεροδρόμιο.
Από τα Χανιά.
Τη Σούδα.
Ισοπεδώνοντας ένα χωριό.
Το Πιθάρι.


Όλα αυτά, θα τα βρουν έτοιμα.
Οι αναπτυξιακοί επενδυτές.
Που θα αγοράσουν το αεροδρόμιο.
Κύριος είδε πόσο.
 Πήραν σβάρνα από το πρωί.
Τα ραδιόφωνα.
Αντιπεριφερειάρχης.
Δήμαρχος.
Πανηγύριζαν
Θριαμβολογούσαν.
Παρακάμπτοντας τα αυτονόητα.
Με το γνωστό τρόπο.
Και  ύφος.

 Ως κακόβουλος.
Κακόπιστος.
Παριστάνοντας  τον αφελή.
Πολίτη.
Με σκέψη που …  ενεργείται.
Αντί να κοιτάξω τη δουλειά μου.
Να φυτέψω ραπανάκια για την όρεξη.
Αναρωτιέμαι.
Τι ήθελαν να πουν;
«Αφήστε τα αυτά.
Μην τα σκαλίζεται.
Τι να πούμε.
Θα δούμε.
Το παλεύουμε».
Τί;
Ποιό;
Ω, άρχοντες  πανηγυριώτες;

1 σχόλιο:

Alexandros Raskolnick είπε...

Οι αναπτυξιακοί επενδυτές μπορεί να αγοράσουν το αεροδρόμιο, Κύριος είδε πόσο, αλλά να σου πω, δε μας νοιάζει και τόσο! Όλα προορίζονται για να ταΐσουν το ειδεχθές, ύποπτης προέλευσης, αδηφάγο κι ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος που οι ίδιοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους δημιούργησαν.

Αλλά, μεταξύ μας, οίδε ο Κύριος, ξέρομε κι εμείς: για ένα ξεροκόμματο θα το πουλήσουνε κι αυτό... http://bit.ly/Wmo54m