Θεός σχωρέσει τα αποθαμένα μας…..

Απέχω.

Από τα μπλόκα στα Μεγάλα Χωράφια.

Μέχρι να τις ξεμπλέξω.

Την «Ενωτική» Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων.

Και την Ομοσπονδία  Αγροτικών Συλλόγων «Η Ενότητα».

Εν τω μεταξύ.

Βρίσκομαι στο φυσικό μου χώρο.

Στα απέραντα χωράφια.

Ας βρέχει.

Είναι πιο όμορφα εκεί.

Με τη βροχή να πέφτει.

 Να κάνει μπουρμπουλήθρες.

Φουσκάλες.

Πέφτοντας στις κολύμπες.

Μαρτυρώντας το πολύ νερό που θα ακολουθήσει.

Και αυτό η γιαγιά  μου το έλεγε.

Δεν ήταν φαν του Σάκη.

Δεν μπορούσε να είναι.

Γιατί όταν βγήκε ο Σάκης στο γυαλί, εκείνη είχε πεθάνει.

Ήταν όμως Καιρού-βίτσα....